หม้อดินเล็ก ๆ มีพวยและที่จับสําหรับต้มนํ้า. (รูปภาพ จับเจี๋ยว)จับฉ่าย  น. ชื่ออาหารอย่างจีนชนิดหนึ่งที่ใส่ผักหลาย ๆ อย่าง.

ชื่อศาสนาสําคัญศาสนาหนึ่งของจีน มีศาสดาชื่อ เล่าจื๊อ หรือ เหลาจื่อ เต้า ก็ว่า. (จ.).เต้าเจี้ยว  น. ถั่วเหลืองที่หมักเกลือสําหรับปรุงอาหาร. (จ.).เต้าทึง  น. ชื่อของหวานชนิดหนึ่ง มีถั่วแดงกับลูกเดือยต้มแป้งกรอบ ลูกพลับแห้ง เป็นต้น ใส่น้ำตาล  ต้มร้อน ๆ. (จ.).เต้าส่วน  น.

ชื่อสกุลวงศ์ของจีน. (จ.).แซยิด  น. วันที่มีอายุครบ ๕ รอบนักษัตร คือ ๖๐ ปีบริบูรณ์ตามคติของจีน เรียกการทําบุญในวันเช่นนั้นว่า ทําบุญแซยิด.

(ปาก) ของต่าง ๆ ที่ปะปนกันไม่เป็นสํารับ ไม่เป็นชุด. (จ.).จับยี่กี  น. การเล่นพนันของจีนชนิดหนึ่ง มีไพ่ทําด้วยไม้แผ่นบาง ๆ รูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ๑๒ แผ่น. (จ.).จ้าง ๑  น. ชื่อขนมของจีนชนิดหนึ่ง ทำด้วยข้าวเหนียวที่แช่น้ำด่างแล้วล้างให้สะอาด นำมาผึ่งให้สะเด็ดน้ำ ห่อด้วยใบไผ่แล้วต้มให้สุก. (จ. จัง).จีนเต็ง  น.

อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์ และผักบางชนิดเช่นกระเทียม กุยช่าย ผักชี เจ ก็ว่า. (จ.).โจ๊ก   น. ข้าวต้มชนิดหนึ่งที่ใช้ปลายข้าวต้มจนเละ. ปาท่องโก๋  น.

ชื่อมาตราจีน คือ ๑๐ หลี เป็น ๑ หุน.หลีโก  ดู ไน ๒. (จ.).หลีฮื้อ  ดู ไน ๒. (จ.).หอง ๒  ก. ส่งให้สูงขึ้น แต่งให้สูงขึ้น.

ชื่อเรือขนาดใหญ่ ต่อด้วยไม้ ท้องเรือเป็นสัน สําหรับขนถ่ายและบรรทุกสินค้า. บ๊วย ๒  (ปาก) ว. ที่สุดท้าย ล้าหลังที่สุด. (จ.).บ๊ะจ่าง  น. ชื่ออาหารคาวของจีนชนิดหนึ่ง ทำด้วยข้าวเหนียวนำมาผัดน้ำมัน มีไส้หมูเค็มหรือหมู พะโล้ กุนเชียง ไข่เค็มเฉพาะไข่แดง กุ้งแห้ง เห็ดหอม เป็นต้น ห่อด้วยใบไผ่แล้วต้มให้สุก.

(จ.).ไหน ๓  น. ชื่อผลไม้คล้ายพุทรา. (พจน. ๒๔๙๓). ลิ่นฮื้อ  น. มาตราวัดระยะของจีน ๑ ลี้ ยาวประมาณครึ่งกิโลเมตร.โลโล โลโล้  น.

ปลอมหรือเลียนแบบเพื่อให้หลงผิดว่าเป็นของแท้ ไม่ใช่ของแท้ ไม่ใช่ของจริง โดยปริยายหมายความว่าไม่มีราคา ใช้การไม่ได้. (จ.).เก๊ก  (ปาก) ก. วางท่า; ขับไล่. (จ.).เกาเหลา  [–เหฺลา] น. แกงมีลักษณะอย่างแกงจืด. (จ.).เกาเหลียง ๑  [–เหฺลียง] น.

(จ. ว่า เจียมอี๊).เกี้ยว ๒  น. คานหามของจีนชนิดหนึ่ง. (จ.).เกี๊ยว  น. ของกินชนิดหนึ่งใช้แผ่นแป้งสาลีตัดเป็นสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ ห่อหมูสับเป็นต้น. (จ.).เกี๊ยะ  น.

(อ. share).เหลา ๓  [เหฺลา] น. (จ.).เหลียน  [เหฺลียน] น. ชื่อมีดขนาดใหญ่ ใบมีดแบน ปลายกว้างโคนแคบ สันหนาและโค้งดุ้งขึ้น โคน มีดทำเป็นบ้อง หรือกั่นสอดติดกับด้ามไม้ยาว ใช้ถางป่า ตัดอ้อย หรือรานกิ่งไม้เป็นต้น อี เหลียน  ก็เรียก.

ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Allium tuberosum  Roxb. ในวงศ์ Alliaceae คล้ายต้นหอมหรือกระเทียม ใบแบน กลิ่นฉุน กินได้ นําเข้ามาปลูกเพื่อเป็นอาหาร พายัพเรียก หอมแป้น. (จ.).กุยเฮง  น. เสื้อแบบจีนชนิดหนึ่ง คอกลม ผ่าอกตลอด ติดกระดุม มีกระเป๋าด้านล่างข้างละกระเป๋า. (จ.).เก๊  ว.

ผู้สำเร็จ ผู้วิเศษ; โดยปริยายหมายความว่า ผู้ที่เก่งหรือชำนาญในทางใดทางหนึ่งเป็นพิเศษ เช่น เซียนการพนัน. (จ.).เซียมซี  น. ใบทํานายโชคชะตาตามศาลเจ้าหรือวัด มีเลขหมายเทียบกับเลขหมายบนติ้วที่เสี่ยงได้. (จ.).แซ่ ๒  น.

ชื่อเหล้าจีนชนิดหนึ่ง. (จ.).เกาเหลียง ๒  [–เหฺลียง] น. ชื่อดินชนิดหนึ่ง ใช้ปั้นทําเครื่องเคลือบดินเผาได้ดี ดินเกาลิน ก็เรียก. (จ.).เก้าอี้  น. ที่สําหรับนั่ง มีขาและพนักพิง มักยกย้ายไปมาได้ มีหลายชนิด ถ้ามีรูปยาวใช้นอน เรียกว่า เก้าอี้นอน ถ้าใช้โยกได้ เรียกว่า เก้าอี้โยก ลักษณนามว่า ตัว. เกี้ยมไฉ่  น.

(จ.)กอเอี๊ยะ  น. ขี้ผึ้งปิดแผลชนิดหนึ่งแบบจีน. (จ.).กังฉิน  ว. คดโกง ไม่ซื่อตรง. (จ. กังฉิน ว่า อำมาตย์ทุจริต อำมาตย์ทรยศ).กุ๊ย  น. (จ. กุ๊ย ว่า ผี).กุยช่าย  น.

เอาแน่นอนอะไรไม่ได้ คุณภาพต่ำ ไม่ดี เช่น คนเฮงซวย ของเฮงซวย เรื่อง เฮงซวย. (จ. เฮง ว่า โชคดี ซวย ว่า เคราะห์ร้าย เฮงซวย ว่า ไม่แน่นอน).เฮี้ยน  (ปาก) ว. มีกําลังแรงหรือมีอํานาจศักดิ์สิทธิ์ที่อาจบันดาลให้เป็นไปได้. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง สีดํา ทําจากเมือกที่ได้จากการต้มเคี่ยวพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ใส่แป้งลงไปผสม กวนให้ทั่ว ทิ้งไว้ให้เย็น กินกับนํ้าหวานหรือใส่นํ้าตาลทรายแดง. (จ.).แฉโพย  ก. เปิดเผยข้อที่ปิดบังหรือความลับ.

ในวงศ์ Sapindaceae ผลกลม สีแดง รสเปรี้ยว ๆ  หวาน ๆ มีหลายพันธุ์ เช่น กะเทยนางหมั่น โอเฮียะ กิมเจ็ง สีละมัน ก็เรียก. สีแดง เข้มคล้ายเปลือกลิ้นจี่ เรียกว่า สีลิ้นจี่. (จ. อินจี).ลื้อ ๒  (ปาก) ส. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย เพศชาย ใช้พูดกับผู้ที่เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองเป็นกัน เอง เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒. (จ. ลื่อ ว่า คำใช้เรียกบุรุษที่ ๒).โลโต  น. เจ้านายชั้นสูงของจีน.

หน่วยตวงเหล้าโรงเป็นต้นตามวิธีประเพณี ๑ ก๊ง เท่ากับ ๕๐ ลูกบาศก์เซนติเมตร. (จ.).กงไฉ่  น. ผักกาดเค็มชนิดหนึ่งของจีน.

(จ. เถ่าแก่). จีนชาวเมืองแต้จิ๋วในมณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน เรียกภาษาของจีนชาวนี้ว่า ภาษาแต้จิ๋ว.ไต้หวัน  น. ชื่อเกาะในทะเลจีนใต้ อยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของมณฑลฮกเกี้ยน. สาลี่ ๑   น. ชื่อไม้ต้นชนิด Pyrus pyriflora  L. ในวงศ์ Rosaceae ผลเนื้อกรอบ รสหวานอมเปรี้ยวเล็กน้อย กลิ่นหอม.

(จ. ฮื่อแซ ว่า ปลาดิบ).เฮง  (ปาก) ว. โชคดี เคราะห์ดี. (จ. เฮง ว่า โชคดี).เฮงซวย  (ปาก) ว.

เปลือยหรือค่อนข้างเปลือย เช่น รูปโป๊ มีเจตนาเปิดเผยอวัยวะบางส่วนที่ควรปกปิด เช่น  แต่งตัวโป๊.โปเก  (ปาก) ว. เก่าแก่จนใช้การไม่ได้ดี. ชักเอาเงินไว้จากขาไพ่ที่เป็นผู้กินหรือลูกค้าที่แทงถูกในการพนันบางชนิดเช่นถั่ว โป เรียกเงินที่ได้โดยวิธีนี้ว่า เงินค่าต๋ง. (จ. ต๋งจุ้ย).ตงฉิน  ว.

ชาวจีนพวกหนึ่งในมณฑลกวางตุ้งของประเทศจีน เรียกว่า จีนแคะ เรียกภาษาของชาวจีนพวกนี้ว่า ภาษาแคะ. ชื่อศาสนาสําคัญศาสนาหนึ่งของจีน มีศาสดาชื่อขงจื๊อ.ขิม  น. เครื่องดนตรีจีนชนิดหนึ่ง รูปคล้ายพระจันทร์ครึ่งซีก ใช้ตี. เนื้อแมงกะพรุนหมักเกลือ ทําเป็นแผ่น ใช้เป็นอาหาร. เถ้าแก่เนี้ย  น. เรียกหญิงจีนที่เป็นเจ้าของกิจการหรือเป็นภรรยาของเถ้าแก่.

(จ. ก้งไฉ่ ว่า ผักดองเค็ม).กงเต๊ก  น. การทําบุญให้แก่ผู้ตายตามพิธีของนักบวชนิกายจีนและญวน มีการสวดและเผากระดาษที่ทําเป็นรูปต่าง ๆ มีบ้านเรือน คนใช้ เป็นต้น. (จ.).กงสี  น. ของกองกลางที่ใช้รวมกันสําหรับคนหมู่หนึ่ง ๆ หุ้นส่วน บริษัท.

(จ.).ไต้ก๋ง  น. นายท้ายเรือสําเภาหรือเรือจับปลา. (จ.).ไต้ฝุ่น  น. พวก หมู่ เหล่า โดยปรกติมักใช้เข้าคู่กันว่า เป็นก๊กเป็นพวก เป็นก๊กเป็นหมู่ เป็นก๊กเป็น เหล่า. (จ. ว่า ประเทศ).ก๊ง  (ปาก) ก. ดื่ม (ใช้แก่เหล้า) เช่น ก๊งเหล้า.

ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Chrysanthemum coronarium  L. ในวงศ์ Compositae ใบเล็กหนา กลิ่น หอม กินได้ เป็นพรรณไม้ต่างประเทศ งาไซ ก็เรียก. (จ.).ตั๋ว  น.

(จ.).โสหุ้ย  น. ชื่อแพรจีนชนิดหนึ่ง มีดอกดวงโต.จีนฮ่อ  น. จีนพวกหนึ่งที่มีถิ่นฐานเดิมอยู่ทางตอนใต้ของประเทศจีน มีมณฑลยูนนานเป็นต้น ฮ่อ ก็เรียก.เจ๊ก  (ปาก) น. คำเรียกคนจีน. ชื่อขนมของจีนชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้าปั้นเป็นลูกกลม ๆ ต้มน้ำตาล.

เยี่ยมยอด เช่น มือชั้นอ๋อง. (จ.).อั้งยี่  น. สมาคมลับของคนจีน; (กฎ) ชื่อความผิดอาญาฐานเป็นสมาชิกของคณะบุคคลซึ่งปกปิดวิธี ดําเนินการและมีความมุ่งหมายเพื่อการอันมิชอบด้วยกฎหมาย เรียกว่า ความผิดฐานเป็นอั้งยี่. (จ.).อั้งโล่  น. เตาไฟดินเผาชนิดหนึ่งของจีน ยกไปได้.

หัวหน้าคนงานที่เป็นชาวจีน (ใช้เฉพาะในสถานที่ทําการร่วมกันมาก ๆ เช่น บ่อนหรือโรงสุรายาฝิ่น). (จ.).จีนแส  น. หมอ ครู ซินแส ก็ว่า.

(จ.).ห้าง ๒  น. สถานที่จำหน่ายสินค้า สถานที่ประกอบธุรกิจ. ชื่อมาตราวัดหรือชั่งของจีน ในมาตราวัด ๑ หุน หมายถึงเส้นผ่าศูนย์กลาง ๑.๕ ใน ๑๖ ของ นิ้ว ในมาตราชั่ง ๕ หุน เท่ากับ ๑ เฟื้อง. (จ.).หุ้น  น. ส่วนที่ลงทุนเท่ากันในการค้าขายเป็นต้น. (เทียบภาษาจีนแต้จิ๋ว หุ่ง ว่า หุ้น ส่วน); (กฎ) หน่วย ลงทุนแต่ละหน่วยที่มีมูลค่าเท่า ๆ กัน ซึ่งรวมกันเป็นทุนเรือนหุ้นของบริษัทจำกัด.