(จ.).ฮ่อยจ๊อ  น. ชื่ออาหารแบบจีนชนิดหนึ่ง ใช้เนื้อปู มันหมูแข็งต้มสุก ผสมกับแป้งมันและเครื่องปรุงรส บดหรือโขลกจนเหนียวแล้วห่อด้วยฟองเต้าหู้เป็นท่อน กลม ๆ ยาว ๆ มัดเป็นเปลาะ ๆ นึ่งแล้วทอดให้สุก กินกับน้ำจิ้ม. (จ.).ฮั้ว  (ปาก) ก. รวมหัวกัน ร่วมกันกระทำการ สมยอมกันในการเสนอราคาเพื่อมุ่งหมายมิให้มีการแข่งขันราคาอย่างเป็นธรรม. (จ.).ฮื่อฉี่  น.

ชื่ออาหารแบบจีนชนิดหนึ่ง ใช้หูปลาฉลามตุ๋น. (จ. ฮื่อฉี่ ว่า ครีบปลา).ฮื่อแซ  น. ชื่ออาหารแบบจีนชนิดหนึ่ง ยำปลาดิบ ๆ ด้วยน้ำส้มและผัก. (จ. ฮื่อแซ ว่า ปลาดิบ).เฮง  (ปาก) ว. โชคดี เคราะห์ดี. (จ. เฮง ว่า โชคดี).เฮงซวย  (ปาก) ว.

(จ. ลื่อ ว่า คำใช้เรียกบุรุษที่ ๒).โลโต  น. เจ้านายชั้นสูงของจีน. เยี่ยมยอด เช่น มือชั้นอ๋อง.

ชื่อมาตราวัดหรือชั่งของจีน ในมาตราวัด ๑ หุน หมายถึงเส้นผ่าศูนย์กลาง ๑.๕ ใน ๑๖ ของ นิ้ว ในมาตราชั่ง ๕ หุน เท่ากับ ๑ เฟื้อง. (จ.).หุ้น  น. ส่วนที่ลงทุนเท่ากันในการค้าขายเป็นต้น.

การเล่นพนันของจีนชนิดหนึ่ง มีไพ่ทําด้วยไม้แผ่นบาง ๆ รูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ๑๒ แผ่น. (จ.).จ้าง ๑  น. ชื่อขนมของจีนชนิดหนึ่ง ทำด้วยข้าวเหนียวที่แช่น้ำด่างแล้วล้างให้สะอาด นำมาผึ่งให้สะเด็ดน้ำ ห่อด้วยใบไผ่แล้วต้มให้สุก. (จ. จัง).จีนเต็ง  น. หัวหน้าคนงานที่เป็นชาวจีน (ใช้เฉพาะในสถานที่ทําการร่วมกันมาก ๆ เช่น บ่อนหรือโรงสุรายาฝิ่น).

(จ. โผว ว่า บัญชี). เพลินทําเพลินเล่นอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง. เส้นหมี่ขนาดเล็ก ๆ ทำด้วยแป้งสาลี ตากแห้งเก็บไว้ได้นาน.

กวางตุ้ง ๑  [กฺวาง–] น. ชาวจีนในมณฑลกวางตุ้งของประเทศจีน เรียกภาษาของชาวจีนในมณฑลนี้ ว่า ภาษากวางตุ้ง.กวางตุ้ง ๒  [กฺวาง–] น. ชื่อผักกาดชนิดหนึ่ง เรียกว่า ผักกาดกวางตุ้ง. (ดู กาด ๑).กังฟู  น.

ถั่วเหลืองที่หมักเกลือสําหรับปรุงอาหาร. (จ.).เต้าทึง  น. ชื่อของหวานชนิดหนึ่ง มีถั่วแดงกับลูกเดือยต้มแป้งกรอบ ลูกพลับแห้ง เป็นต้น ใส่น้ำตาล  ต้มร้อน ๆ. (จ.).เต้าส่วน  น. ชื่อของหวานชนิดหนึ่ง ทําด้วยแป้งเปียกกวนกับถั่วเขียวที่เอาเปลือกออกแล้วราดนํ้า กะทิ.

(จ.).ตุ๊ย  ก. เอาหมัดกระแทกเอา. ประทัง พอถูไถ ชดเชย เช่น พอตู๊ ๆ กันไป. (จ.).เต๋า ๒  น. ชื่อศาสนาสําคัญศาสนาหนึ่งของจีน มีศาสดาชื่อ เล่าจื๊อ หรือ เหลาจื่อ เต้า ก็ว่า. (จ.).เต้าเจี้ยว  น.

(จ.).ตั้วเหี่ย  น. ตําแหน่งหัวหน้าอั้งยี่ อั้งยี่. (จ.).ตาเต็ง  น.

“ข้าพเจ้าจึงเซย์กู๊ดบายต่เหมืองใหญ่โต แต่ใจยิวแห่งนั้น วอล์กเอ้าท์” อาจินต์ ปัญจพรรค์ตัดสินใจหันหลังให้เหมืองแร่แห่งนั้น บ่ายหน้าสู่เหมืองแร่แห่งใหม่ที่มีมากมายในภาคใต้ เขาบรรยายความรู้สึกตอนนี้ว่า… แผ่นโลหะสัมฤทธิ์ รูปคล้ายถาด ตีให้มีเสียงดัง เป็นของจีนใช้. เถ้าแก่เนี้ย  น. เรียกหญิงจีนที่เป็นเจ้าของกิจการหรือเป็นภรรยาของเถ้าแก่. โผ   (ปาก) น. บัญชีรายชื่อบุคคลที่เตรียมไว้ล่วงหน้า.

ชักเอาเงินไว้จากขาไพ่ที่เป็นผู้กินหรือลูกค้าที่แทงถูกในการพนันบางชนิดเช่นถั่ว โป เรียกเงินที่ได้โดยวิธีนี้ว่า เงินค่าต๋ง. (จ. ต๋งจุ้ย).ตงฉิน   ว. ซื่อตรง ซื่อสัตย์. (จ. ตงฉิน ว่า อํามาตย์ซื่อสัตย์).ตะหลิว  น. เครื่องมือทำด้วยเหล็ก ใช้แซะหรือตักของที่ทอดหรือผัดในกระทะ. (เทียบ จ. เตี้ยะ ว่า กระทะ + หลิว ว่า เครื่องแซะ เครื่องตัก).ตังฉ่าย  น.

(จ.).โสหุ้ย  น. ชาวจีนพวกหนึ่งในมณฑลกวางตุ้งของประเทศจีน เรียกว่า จีนแคะ เรียกภาษาของชาวจีนพวกนี้ว่า ภาษาแคะ. ชื่อศาสนาสําคัญศาสนาหนึ่งของจีน มีศาสดาชื่อขงจื๊อ.ขิม  น.

ชาวจีนในมณฑลฮกเกี้ยนของประเทศจีน ชาวจีนที่มีถิ่นฐานเดิมอยู่ในมณฑลฮกเกี้ยน.ฮ่อ  น. ชื่ออาหารแบบจีนชนิดหนึ่ง ใช้เนื้อกุ้งผสมแป้งมันและเครื่องปรุงรส บดหรือโขลกจนเหนียวแล้วห่อด้วยฟองเต้าหู้เป็นท่อนกลม ๆ ยาว ๆ นึ่งแล้วทอดให้สุกกินกับน้ำจิ้ม. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง สีดํา ทําจากเมือกที่ได้จากการต้มเคี่ยวพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ใส่แป้งลงไปผสม กวนให้ทั่ว ทิ้งไว้ให้เย็น กินกับนํ้าหวานหรือใส่นํ้าตาลทรายแดง.

(เทียบภาษาจีนแต้จิ๋ว หุ่ง ว่า หุ้น ส่วน); (กฎ) หน่วย ลงทุนแต่ละหน่วยที่มีมูลค่าเท่า ๆ กัน ซึ่งรวมกันเป็นทุนเรือนหุ้นของบริษัทจำกัด. (อ. share).เหลา ๓  [เหฺลา] น. (จ.).เหลียน  [เหฺลียน] น. ชื่อมีดขนาดใหญ่ ใบมีดแบน ปลายกว้างโคนแคบ สันหนาและโค้งดุ้งขึ้น โคน มีดทำเป็นบ้อง หรือกั่นสอดติดกับด้ามไม้ยาว ใช้ถางป่า ตัดอ้อย หรือรานกิ่งไม้เป็นต้น อี เหลียน  ก็เรียก. (จ.).ไหน ๓  น.

ชื่อผลไม้คล้ายพุทรา. (พจน. ๒๔๙๓). คนถือบัญชีเรือสําเภา. (จ.).ลิ้นจี่  น.

วางท่า; ขับไล่. (จ.).เกาเหลา  [–เหฺลา] น. แกงมีลักษณะอย่างแกงจืด. (จ.).เกาเหลียง ๑  [–เหฺลียง] น. ชื่อเหล้าจีนชนิดหนึ่ง. (จ.).เกาเหลียง ๒  [–เหฺลียง] น.

ใบทํานายโชคชะตาตามศาลเจ้าหรือวัด มีเลขหมายเทียบกับเลขหมายบนติ้วที่เสี่ยงได้. (จ.).แซ่ ๒  น. ชื่อสกุลวงศ์ของจีน. (จ.).แซยิด  น. วันที่มีอายุครบ ๕ รอบนักษัตร คือ ๖๐ ปีบริบูรณ์ตามคติของจีน เรียกการทําบุญในวันเช่นนั้นว่า ทําบุญแซยิด.

เลิกล้มกิจการเพราะหมดทุน; สิ้นสุด. (จ.).เจี๋ยน  น. กับข้าวอย่างหนึ่ง มีปลาทอดแล้วปรุงด้วยเครื่องต่าง ๆ เรียกว่า ปลาเจี๋ยน. (จ. เจี๋ยน ว่า เคลือบนํ้าตาล เชื่อมนํ้าตาล).แจ  น. อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์ และผักบางชนิดเช่นกระเทียม กุยช่าย ผักชี เจ ก็ว่า.

(จ.).โจ๊ก   น. ข้าวต้มชนิดหนึ่งที่ใช้ปลายข้าวต้มจนเละ. ที่ฝังศพของชาวจีน ฮวงจุ้ย ก็ว่า. (จ.).ฮวน  น. คําที่จีนใช้เรียกคนต่างชาติ. (จ.).ฮ้อ  (ปาก) ว.

เครื่องชั่งหรือตาชั่งขนาดเล็กชนิดหนึ่ง มีถาดห้อยอยู่ทางหัวคันที่เป็นไม้หรืองาช้าง มีตุ้ม ถ่วงห้อยเลื่อนไปมาตามคันได้ เดิมใช้สําหรับชั่งทอง เงิน เพชร และพลอย เต็ง ก็เรียก. (เทียบ  จ. เต็ง).ตุ๋น  ก. ทำให้สุกด้วยวิธีเอาของใส่ภาชนะวางในภาชนะที่มีน้ำแล้วเอาฝาครอบ ตั้งไฟให้น้ำเดือด เช่น  ตุ๋นไข่ ตุ๋นข้าว เคี่ยวให้เปื่อย เช่น ตุ๋นเนื้อ ตุ๋นเป็ด. เรียกสิ่งที่ทำให้สุกโดยวิธีดังกล่าว เช่น ไข่ ตุ๋น เนื้อตุ๋น เป็ดตุ๋น; (ปาก) โดยปริยายหมายความว่า หลอกลวงเอาไปแทนหมดตัว ผู้ถูกหลอกลวงเอาไปแทบหมดตัว เรียกว่า ผู้ถูกตุ๋น.

ผักดองแห้งแบบจีนชนิดหนึ่ง ใช้ปรุงอาหาร. (จ.).ตังโอ๋  น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Chrysanthemum coronarium  L. ในวงศ์ Compositae ใบเล็กหนา กลิ่น หอม กินได้ เป็นพรรณไม้ต่างประเทศ งาไซ ก็เรียก. (จ.).ตั๋ว  น. บัตรบางอย่างที่แสดงสิทธิของผู้ใช้ เช่น ตั๋วรถ ตั๋วหนัง.

เตาไฟดินเผาชนิดหนึ่งของจีน ยกไปได้. (จ.).เอี๊ยม  น. แผ่นผ้าสําหรับคาดหน้าอกเด็กเล็ก ๆ เต่า ก็ว่า. (ดู เต่า ๒). เอี้ยมจุ๊น  น.

เก่าแก่จนใช้การไม่ได้ดี. ปาท่องโก๋  น. กระเบื้องถ้วยหรือทองเหลืองหรือแก้วทําเป็นเครื่องหมายสําหรับใช้แทนเงินในบ่อนเบี้ย; ครั่งประทับตราที่ผูกข้อมือจีนครั้งก่อนเป็นสําคัญว่าได้เสียเงินค่าราชการแล้ว; โดยปริยายหมายความว่า ความดี ความชอบ. แป๊ะ  (ปาก) น. ชายจีนแก่; ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.โป  น.

(จ.).จีนแส  น. หมอ ครู ซินแส ก็ว่า. (จ. ซินแซ).เจ  น.

ชื่ออาหารชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งสาลี เป็นเส้นเล็ก ๆ มีสีเหลือง ลวกสุกแล้วปรุงด้วยเครื่อง มีหมูเป็นต้น. ชื่อขนมของจีนชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้าปั้นเป็นลูกกลม ๆ ต้มน้ำตาล. สาลี่ ๑   น. ชื่อไม้ต้นชนิด Pyrus pyriflora  L. ในวงศ์ Rosaceae ผลเนื้อกรอบ รสหวานอมเปรี้ยวเล็กน้อย กลิ่นหอม.

เครื่องดนตรีจีนชนิดหนึ่ง รูปคล้ายพระจันทร์ครึ่งซีก ใช้ตี. คุณจะสื่อสารภาษาอังกฤษได้อย่างมั่นใจหลังจากศึกษาด้วยตนเอง three เดือนเท่านั้น. เนื้อแมงกะพรุนหมักเกลือ ทําเป็นแผ่น ใช้เป็นอาหาร.

ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวแบบหนึ่งของจีน เน้นหนักไปในทางฝึกสมาธิและความแข็งแกร่งว่องไวของร่างกาย.กังไส  น. เครื่องถ้วยปั้นที่ทํามาจากแคว้นเกียงสีในประเทศจีน.กาน้า  น. ชื่อไม้ต้นชนิด Canarium album  (Lour.) Raeusch. ในวงศ์ Burseraceae ผลคล้ายสมอบางชนิด กินได้ มีถิ่นกําเนิดในประเทศจีน สมอจีน ก็เรียก.เกาลัดจีน  น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Castanea mollissima  Blume ในวงศ์ Fagaceae ขอบใบจักแหลม ดอกเล็ก สีน้ำตาลอ่อน เปลือกหุ้มผลหนามีหนามแหลม เมื่อแก่จะปริแยกออกจากกัน เมล็ดเกลี้ยง เปลือกแข็ง สีนํ้าตาลแกมแดง เนื้อในสีขาว กินได้.

เมล็ดแตงโมต้มแล้วตากให้แห้ง ใช้ขบเคี้ยว. (จ.).ก๋วยเตี๋ยว   น. ชื่อของกินชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้าเป็นเส้น ๆ ถ้าลวกสุกแล้วปรุงด้วยเครื่องมีหมูเป็นต้น. (จ.)กอเอี๊ยะ  น. ขี้ผึ้งปิดแผลชนิดหนึ่งแบบจีน.

หม้อดินเล็ก ๆ มีพวยและที่จับสําหรับต้มนํ้า. (รูปภาพ จับเจี๋ยว)จับฉ่าย  น. ชื่ออาหารอย่างจีนชนิดหนึ่งที่ใส่ผักหลาย ๆ อย่าง. (ปาก) ของต่าง ๆ ที่ปะปนกันไม่เป็นสํารับ ไม่เป็นชุด. (จ.).จับยี่กี  น.

(จ.).โป๊  ก. ส่งเสริมสิ่งที่บกพร่อง เช่น ยาโป๊ ทําสิ่งยังบกพร่องอยู่ให้สมบูรณ์ เช่น เอาสีโป๊ตรงที่เป็นช่อง เป็นรู ก่อนทาสีเอาปูนโป๊รอยที่ชํารุด. (จ. โป้ว ว่า ปะชุนเสื้อผ้า ซ่อมแซม บำรุงร่างกาย). เปลือยหรือค่อนข้างเปลือย เช่น รูปโป๊ มีเจตนาเปิดเผยอวัยวะบางส่วนที่ควรปกปิด เช่น  แต่งตัวโป๊.โปเก  (ปาก) ว.

ชื่อของหวานชนิดหนึ่ง ทําด้วยนํ้าถั่วเหลืองที่มีลักษณะแข็งตัว ปรุงด้วยนํ้าขิงต้มกับนํ้า ตาล. (จ.).โต้โผ  น. (จ.).ไต๋  (ปาก) น. กลเม็ด ทีเด็ด ความลับ เจตนาแท้จริงซึ่งซ่อนเร้นไว้; ไพ่ตัวสําคัญซึ่งปิดไว้ไม่ให้คู่แข่ง รู้. (จ.).ไต้ก๋ง  น.

(จ.).อั้งยี่  น. สมาคมลับของคนจีน; (กฎ) ชื่อความผิดอาญาฐานเป็นสมาชิกของคณะบุคคลซึ่งปกปิดวิธี ดําเนินการและมีความมุ่งหมายเพื่อการอันมิชอบด้วยกฎหมาย เรียกว่า ความผิดฐานเป็นอั้งยี่. (จ.).อั้งโล่  น.

(จ.).แฉโพย  ก. เปิดเผยข้อที่ปิดบังหรือความลับ. (จ.).ซวย  (ปาก) ว.

เครื่องสานรูปคล้ายเปลือกหอยแครง สําหรับใช้โกยดินเป็นต้น บุ้งกี๋ ก็ว่า. (จ.).เปาะเปี๊ยะ  น. (จ.).เปีย ๑  น.

ผมที่ไว้ยาวบริเวณท้ายทอย ผมที่ถักห้อยยาวลงมา ผมเปีย หรือ หางเปีย ก็เรียก เรียก ลายที่ถักตอก ๓ ขาไขว้กันว่า ลายเปีย หรือ ลายผมเปีย; พวงมาลัยที่มีอุบะห้อยลงมาเหมือน ผมเปีย. (จ.).เปีย ๒  น. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ทําด้วยแป้งเป็นชั้น ๆ มีไส้ใน ขนมเปียะ หรือ ขนมเปี๊ยะ ก็ว่า. (จ.).แป๊ะซะ  น. ชื่ออาหารใช้ปลานึ่งจิ้มนํ้าส้มกินกับผัก.

ชื่อขนมหวานอย่างแห้งของจีน มีหลายอย่างรวมกัน เช่น ข้าวพอง ถั่วตัด งาตัด.จับกัง  น. กรรมกร ผู้ใช้แรงงาน ใช้เรียกผู้รับจ้างทำงานต่าง ๆ. (จ.).จับกิ้ม  น. ชื่อขนมของจีนชนิดหนึ่ง มี ๑๐ อย่าง เช่น ฟักเชื่อม ถั่วตัด งาตัด ข้าวพอง มักใช้เป็นของไหว้เจ้า. (จ.).จับเจี๋ยว  น.

เคราะห์ร้าย อับโชค. (จ.).ซาลาเปา  น. ชื่อขนมชนิดหนึ่งของจีน ทําด้วยแป้งสาลีปั้นเป็นลูกกลม ข้างในใส่ไส้ มีทั้งไส้หวานและไส้เค็ม. (จ.).ซินแส  น.